User Experience

Terms & Terminology

Miller’s Law

Human RAM Memory

(en)

The concept that the average person’s short-term memory can effectively hold 7 +/- 2 elements is a pivotal aspect of cognitive science known as Miller’s Law. This implies that individuals can generally retain between 5 to 9 items in their short-term memory at any given moment.

Miller’s Law in practice

Applying Miller’s Law to design is particularly prevalent in the realm of website navigation. To ensure optimal user comprehension and ease of navigation, it is advisable to limit the number of main categories or positions to a range of 7 to 9. Exceeding this limit may overload users’ short-term memory, potentially leading to confusion and a less favorable user experience.

Additionally, the principle extends to the grouping of elements within a design. Creating clusters or groups of no more than 7 to 9 elements aligns with the capacity of the average person’s short-term memory. This approach aids users in processing information more effectively, enhancing their ability to grasp and remember the presented content.

In essence, by acknowledging and integrating Miller’s Law into design practices, particularly in navigation and information grouping, designers can create interfaces that align with the natural cognitive constraints of users. This thoughtful approach promotes a more user-friendly experience, reducing cognitive load and enhancing the overall effectiveness of the design.

(pl)

Koncepcja, zgodnie z którą krótkotrwała pamięć przeciętnej osoby może efektywnie przechowywać 7 +/- 2 elementy, stanowi istotny aspekt nauki poznawczej znany jako Prawo Millera. Oznacza to, że ludzie zazwyczaj są w stanie utrzymać między 5 a 9 elementów w krótkotrwałej pamięci w danym momencie.

Prawo Millera w praktyce

Zastosowanie Prawa Millera w projektowaniu jest szczególnie powszechne w obszarze nawigacji stron internetowych. Aby zapewnić optymalne zrozumienie i łatwość nawigacji dla użytkownika, zaleca się ograniczenie liczby głównych kategorii lub pozycji do zakresu od 7 do 9. Przekroczenie tego limitu może obciążyć krótkotrwałą pamięć użytkowników, co potencjalnie prowadzi do dezorientacji i mniej korzystnego doświadczenia użytkownika.

Dodatkowo, zasada ta dotyczy grupowania elementów w projektach. Tworzenie klastrów lub grup składających się z nie więcej niż 7 do 9 elementów jest zgodne z pojemnością krótkotrwałej pamięci przeciętnej osoby. To podejście pomaga użytkownikom efektywniej przetwarzać informacje, poprawiając ich zdolność do zrozumienia i zapamiętania prezentowanych treści.

W istocie, poprzez uwzględnianie i wdrażanie Prawa Millera w praktykach projektowych, zwłaszcza w nawigacji i grupowaniu informacji, projektanci mogą tworzyć interfejsy zgodne z naturalnymi ograniczeniami poznawczymi użytkowników. To przemyślane podejście wspiera bardziej przyjazne doświadczenie użytkownika, redukując obciążenie poznawcze i zwiększając ogólną efektywność projektu.